دعوت به اعتصاب غذا در برابر سازمان ملل

بيانيه اعلام و دعوت به اعتصاب غذا در برابر سازمان ملل

مردم شريف ايران با حضور گسترده خود در انتخابات ۲۲ خرداد نشان دادند كه على رغم نقايص اساسى نظام انتخاباتى در ايران ترجيح مى دهند كه سرنوشت خود را به شيوه هاى مسالمت آميز و دموكراتيك تغيير دهند. متأسفانه دولت حاكم بر ايران حق مشاركت مؤثر شهروندان ايرانى را در تعيين سرنوشت شان پاس نداشت و با تقلبى گسترده اين حق اساسى مردم ايران را به نحو گسترده نقض كرد، و آشكارا عليه مردم خود دست به كودتا زد. و تأسف بيشتر آنكه دولت برآمده از كودتا در برابر موج اعتراضات گسترده اما آرام و صلح جويانه مردم نسبت به نقض آشكار حقوق اساسى شان دست به سركوبى بسيار خشونت آميز و بى رحمانه زده است و شمار زيادى از فعالان سياسى، روشنفكران، روزنامه نگاران، و مردم عادى در خيابانها را بر خلاف رويه هاى قانونى بازداشت و راهى سلولهاى انفرادى كرده است، و بنا به اطلاعات موثق آنها را تحت انواع فشارهاى شديد روحى و جسمانى قرار مى دهد تا به جرائم ناكرده اعتراف كنند.

ما امضا كنندگان اين نامه براى اعلام پشتيبانى از جنبش سبز مردم ايران، محكوم كردن تقلب گسترده درانتخابات، سركوب بى رحمانه اعتراضات مردمى، و بازداشت غيرقانونى صدها شهروند و فعال سياسى و اجتماعى در ايران به مدّت سه روز از ۳۱ تير تا ۲ مرداد ماه (۲۲ تا ۲۴ جولاى) در برابر مقر سازمان ملل متحد در نيويورك دست به اعتصاب غذا خواهيم زد تا صداى مظلوميت مردم شريف ايران زمين را به گوش جهانيان برسانيم، و از اعضاى مسؤول جامعه جهانى بخواهيم كه مصرانه و بجدّ از دولت جمهورى اسلامى بخواهند كه تمامى بازداشت شدگان را بسرعت و بدون هيچ قيد و شرطى آزاد نمايند. با توجه به وضعيت نگران كننده ى در معرض خطر بودن جان و سلامتى بازداشت شدگان اخير، خواستار ديدار نماينده ى دبير كل سازمان ملل متحد با بازداشت شدگان و آزادى فورى نامبردگان هستيم.

همچنين ما امضا كنندگان اين نامه از تمامى هموطنان مقيم آمريكا دعوت مى كنيم كه براى اعلام حمايت خود از جنبش سبز مردم ايران، و نيز اعلام همبستگى با بازداشت شدگان اعتراضات هفته هاى اخير در ايران در تاريخهاى ياد شده به اين همايش اعتراضى در برابر مقر سازمان ملل متحد بپيوندد، و سفير و صداى رساى هموطنان خود در اين روزهاى حساس و دشوار باشند.

امضا كنندگان:
1- عبدالعلی بازرگان. 2- محمد برقعی3- حسین بشیریه . 4- علی بنوعزیزی. 5- نیره توحیدی. 6- فاطمه حقیقت جو. 7- حمید دباشی. 8- مصطفی رخ صفت. 9- علی رضایی. 10- احمد صدری. 11- محمود صدری. 12- کاظم علمداری. 13- عبدی کلانتری. 14- رضا فانی یزدی.15- نهضت فرنودی. 16- منصور فرهنگ. 17- احمد کریمی حکاک. 18- حسین کمالی. 19- مهرانگیز کار. 20- اکبر گنجی. 21- ابراهیم سلطانی. 22- علی میر سپاسی. 23- مجید محمدی. 24- مهرداد مشایخی. 25- آرش نراقی. 26- شیرین نشاط. 27- نادر هاشمی.

حمايت كنندگان:
۱- طاهر احمدزاده. ۲- يرواند آبراهاميان. ۳- ژانت آفارى. ۴- مهرزاد بروجردى.۵- شهرنوش پارسى پور. ۶- عبدالكريم سروش. ۷- معصومه شفيعى ۸- محسن قائم مقام. ۹- على قدسى. ۱۰- على كشتگر. ۱۱- محسن مخملباف. ۱۲- رضا معينى. ۱۳- موسوى خوئينى ها. ۱۴- محمد رضا نيكفر. ۱۵- سهيلا وحدتى. ۱۶- حسن يوسفى اشكورى.

برای اطلاع بیشتر از اخبار و جزئیات برنامه اعتصاب غذا به نمایه‌ای که به همین منظور تهیه شده مراجعه کنید

http://strike4iran.com

شرکت نوآم چامسکی و خوزه کازونوا در اعتصاب غذای نیویورک‏


نوآم چامسکی طی متن کوتاهی به اکبر گنجی از اعتصاب غذای نیویورک حمایت به عمل آورد و از ‏حضور خود در این برنامه خبر داد:‏
‏" اکبر. خبر مشارکت شما در اعتصاب غذا در حمایت از حقوق بشر و آزادی زندانیان سیاسی مرا بسیار ‏خشنود کرده و تحت تأثیر قرار داد. این هدف، بسیار ارزشمند است. امیدوارم که قادر به پیوستن به شما ‏در مقابل سازمان ملل باشم".‏
نوآم چامسکی

Akbar. I am pleased and impressed to learn about the hunger strike in which you ‎are participating to support human rights and release of political prisoners in Iran. ‎It is a very worthy cause. I hope to be able to join you at the United Nations. ‎
Noam Chomsky


از سوی دیگر، خوزه کوزنوا،جامعه شناس بزرگ اسپانیایی،ضمن حمایت از اعتصاب غذا، از حضور ‏خود در آن خبر داد. کوزنوا، استاد دانشگاه جرج تاون و رئیس "مرکز برکلی برای دین، صلح و مسائل ‏جهانی" در همان دانشگاه است . او یکی از بزرگترین جامعه شناسان
دین در دوران معاصر است. او در ‏نامه ی خود نوشته است:‏
‏"من از اهداف اعتصاب غذایی که توسط اکبر گنجی در مقابل سازمان ملل تشکیل می شود حمایت می ‏کنم. حقوق بشر مردم ایران باید مورد احترام قرار گیرد، و زندانیان سیاسی آزاد گردند".‏
خوزه کازانوا

I support the goals of the hunger strike outside of the UN building in NY organized ‎by Akbar Ganji. The human rights of the people of Iran should be respected and all ‎political prisoners should be freed.‎
Jose Casanova


حمایت هنرمندان از اعتصاب غذا مقابل سازمان ملل

شهره آغداشلو:من هم در میان شما خواهم بود

نامه ای به ایرانیان مقیم آمریکا

دختران و پسران ایران زمین را به خاک و خون کشیده اند، مادران و پدران را داغدار کرده ‏اند. صدها تن را بازداشت کرده اند، بازجویان را بر سر آنها ریخته اند، باید اعتراف کنند، ‏به چه چیز؟ به کارهایی که نکرده اند: به ارتباط با دشمن،به انقلاب مخملی،به براندازی ‏رژیم. این است داستان غم انگیز مردم کشور من. می خواستند و می خواهند کشور سربلند ‏ایران را خوار و خفیف سازند. اما مردم ایران در یکماه گذشته، نشان دادند که ایران کشوری ‏بزرگ است، با مردمی شجاع و آزادیخواه. هیچ فیلم و تصویری قادر به بیان آنچه مردم ‏کردند، نیست. آن تاریخی که مردم ایران آفریدند،حقیقت محض بود،نه داستان و شعر. آن ‏واقعیت، حقیقتی است که در وصف آن کتاب ها نوشته خواهد شد، شعرها سروده خواهد ‏شد،و فیلم ها ساخته خواهد شد. ‏
اما واقعیت تلخ دیگری در حال وقوع است: وضعیت وحشتناکی که زندانیان در آن به سر می ‏برند. بازجویان ورزیده ای که سه دهه تجربه ی سرکوب را در انبان دارند، با صدها ‏بازداشت شده، چنان می کنند که گویی از فضائل اخلاقی هیچ چیز باقی نمانده است. ما، همه ‏ی ما، هر جا که هستیم، باید به یاری آنها بشتابیم. باید به دنیا بفهمانیم که انسان چونان انسان ‏مهم است. دولت ها حق ندارند نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران را به دلیل منافع ‏اقتصادی و منطقه ای نادیده بگیرند. مردم ایران انسان اند. انسان هایی که تحت سلطه ی یکی ‏از ستمگرترین رژیم ها قرار دارند. من از همه ی ایرانیان مقیم آمریکا دعوت می کنم تا در ‏اعتصاب غذای سه روزه ای که اکبر گنجی در برابر سازمان ملل متحد در نیویورک برپا ‏کرده است شرکت کنند. من هم در اولین روز اعتصاب غذا در میان شما خواهم بود. هدف ‏همه ی ما، آزادی کلیه ی زندانیان عقیدتی – سیاسی است.‏

شهره آغداشلو
‏26 تیرماه 1388 ‏

رضا براهنی: معنای اعتصاب غذای ما یک حرف بیش نیست: آزادی! آزادی! آزادی!‏


بر سر آنم که گر ز دست برآید ..... دست به کاری زنم که غصه سرآید
خلوت دل نیست جای صحبت اضداد ..... دیو چو بیرون رود فرشته درآید
حافظ
افتخار بزرگی است که همراه دوستان آزادیخواه کانادا به جمع اعتصاب غذای ایرانیان که به همت مبارز ‏خستگی ناپذیر، اکبر گنجی، و سایر آزادیخواهان در نیویورک در برابر بنای سازمان ملل تشکیل می ‏شود، می پیوندم.‏
مردم آزادی می خواهند. حکومت ایران آدم می کشد. امروز ملت ایران از هر قوم و تبار و زبان و ‏فرهنگ و نسل، آزادی می خواهد. حکومت ملت را سرکوب می کند. ظلمی که این چند روزه بر مردم ما ‏رفته به ویژه بر زنان و مردان جوان، در تاریخ ایران بی سابقه بوده است. انگار دشمنی خارجی، تهران و ‏شهرستان ها را اشغال کرده، آتش به روی مردم بی سلاح می گشاید. ‏
نسل جوان امروز ایران دیگر جانش از این همه زورگویی به لب رسیده، می گوید مرگ یک بار، شیون ‏یک بار. مردم دیگر این رسوایی خونین به نام حکومت و دولت را نمی خواهند. حاکمیتی که سلاح به ‏سوی مردم می گیرد، جوانان را از دم تیغ می گذراند، از بیخ و بن فاقد صلاحیت است. اگر طبق ادعا، ‏ملت طرفدار دولت است، چرا دولت این همه آدم می کشد؟ به گونه ای دیگر دولت خودکشی می کند. هیچ ‏ملتی حاکم قاتل را نبخشیده است. و ملت ایران، به رغم نجابتش، این همه ظلم را نخواهد بخشید. ‏
چرا دولت مثل دزد سر گردنه بر قافله ی ملت می تازد؟ چرا جوان بیست ساله را روانه ی خاک می کند؟ ‏چرا در روز روشن دختر بیست ساله را می کشد؟ چرا شهر را قرق می کند؟ ‏
کدام مردم شما را انتخاب کرده اند که شما با مردم روبرو می شوید؟ در کجا تربیت حکومت دیده اید که ‏حکومت می کنید؟ آیا حکومت یک جفای مستدام برملت است؟ این که جنایتی بیش نیست! کسانی که مردم ‏انتخابشان نکرده اند چرا خود را در رأس جامعه قرار می دهند؟ و چرا از آبرو، حرمت، آزادگی و شأن و ‏مقام ملت ایران در جهان هزینه می کنند، و دست های خون آلودشان را بر فراز سر مردم ایران بنام ‏حکومت نگاه می دارند؟
معنای اعتصاب غذای ما یک حرف بیش نیست: آزادی! آزادی! آزادی!‏
رضا براهنی
‏ 16 جولای 2009‏
‏ ‏


اعتراض فرامرز اصلانی به سرکوب

مردم شجاع و آزادیخواه ایران
رویدادهای خونبار یک ماه اخیر که طی آن جوانان ایران زمین با چهره های خونین راهی ابدیت شدند،دنیا را تکان داد. نام آن نام آوران حقیقی بر تاریخ آزادیخواهی ایران زمین ثبت گردید. تنها جرم آنان آزادیخواهی و دموکراسی طلبی بود. اما خودکامگان، گروهی از آنان را به شهادت رساندند و گروه دیگری را در سلول های مخوف زندان ها حبس کردند. خودگامگان حتی با جنازه ی شهیدان این ملت هم بازی می کنند. خانواده هایی که بدنبال فرزندان عزیزشان به دستگاه قضایی و زندان ها مراجعه می کنند، پس از روزها آواره گی، جنازه ی قهرمانشان را تحویل می گیرند. به آنان گفته می شود نباید بگوئید که فرزندتان در تظاهرات مسالمت آمیز مردم در خیابان ها به شهادت رسیده است. خانواده ها را مجبور می کنند تا غریبانه جسم خونین فرزندشان را به خاک بسپارند.
اما آنها که در زندانها اسیر و گروگان اند،فشارهای جسمی و روحی دردناکی را با تمام وجودشان تجربه می کنند. این نیز بخشی از تراژدی دموکراسی خواهی ایرانیان است. همه، همه، همه؛ بدون توجه به تفاوت های عقیدتی – سیاسی، باید به کمک زندانیان بشتابند. اعتصاب غذای سه روزه ای که اکبر گنجی در برابر مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برپا کرده است، باید به میعادگاه تمامی ایرانیان تبدیل گردد. من به عنوان یکی از شما، که سراپای وجودش با ایران است، از همه ایرانیان مقیم آمریکا دعوت می کنم که حتماً در این تحصن سه روزه شرکت کنند و صدای مظلومیت مردم ایران را به گوش مردم جهان برسانند. من نیز در اولین روز اعتصاب غذا(22جولای) در میان شما خواهم بود تا همراه شما شعار سر دهیم که :"زندانی سیاسی آزاد باید گردد". حضور یکپارچه ما در این تحصن، کوچکترین کاری است که می توان کرد. باید به مردم ایران امید داد که آنها تنها نیستند.
فرامرز اصلانی
25 تیرماه 1388


اعلامیه گوگوش برای دعوت از ایرانیان مقیم آمریکا

سلام به همه ی مردم ایران و هموطنان خارج از کشور

در یکماه اخیر به دقت اخبار و رویدادهای ایران را تعقیب کرده و می‌کنم. با دیدن تصاویر مردمی که زخمی و کشته می‌شدند، گریستم و می‌گریم. همچون همه ی ایرانیان مقیم خارج، دل من در شهرهای ایران است. در تمامی لحظات کوشش می‌کنم تا در عالم خیال به سلول های انفرادی زندانها بروم و از نزدیک شاهد آنچه بر آنها می‌رود باشم. این تجربه ی دردناکی است که از سر می‌گذرانم. با خود می‌اندیشم وقتی تجربه ی خیالین سلول های انفرادی این همه دردناک است، فرزندان دلیر ایران چگونه این تجربه ی عینی را از سر می‌گذرانند. یک سو زندانیان چشم بسته و بی خبر از دنیا قرار دارند، و در سوی دیگر،بازجویانی که از هر وسیله ای برای خورد کردن فرزندان دلیر ایران زمین استفاده می‌کنند. باید برای آزادی آنها کاری کرد.

من ضمن اعلام حمایت از اعتصاب غذای اکبر گنجی و دیگر روشنفکران ایران در برابر مقر سازمان ملل در نیویورک، از همه ی ایرانیان مقیم آمریکا دعوت می‌کنم تا در این تحصن شرکت کنند و صدای اعتراض مردم ایران را به گوش جهانیان برسانید. من هم به عنوان یک ایرانی ، که دل در گرو آبادی و آزادی و سربلندی ایران دارد،در اولین روز این برنامه (31 تیر- 22 جولای) در کنار شما در این تحصن شرکت خواهم کرد تا بتوانیم برای آزادی کلیه ی زندانیان سیاسی- عقیدتی گامی به پیش برداریم.

دوستدار همه ی شما
گوگوش


اعلامیه ابی برای دعوت از ایرانیان مقیم آمریکا


حالی درون پرده بسی فتنه می رود
تا آن زمان که پرده برافتد چه ها کنند

حوادث ماه های اخیر ایران خیره کننده بوده است. حضور پر شور مردم با رنگ های شاد، همه را به این گمان انداخت که از طریق صندوق های رأی می توان به دولت "نه" گفت و حکومت و سیاست ها را "تغییر" داد. اما غروب 22 خرداد سرنوشت دیگری را رقم زده بود.مردم به خیابان ها آمدند تا با آرامشی که دنیا را تکان داد، با سکوت پر راز و رمز خویش صدای اعتراض شان را به گوش حاکمان ناشنوا برسانند. اما: دریغ، دریغ، دریغ. آن صداها تنها پاسخی که دریافت، گلوله و باتوم و گاز اشگ آور و بازداشت و شکنجه بود. اینک دهها تن از فعلان سیاسی و مدافعان حقوق بشر در شرایطی دشوار در زندان ها اسیر شده اند. باید به داد آنها رسید. می دانم که دل من و شما پیش آنهاست. "ندا" و "منصور" و دهها تن دیگر را به شهادت رساندند. آنها قهرمانان واقعی ایران زمین اند. من نگران جان بازداشت شدگانم.
بدینوسیله ضمن اعلام حمایت از برنامه ی اعتصاب غذای سه روزه ای که اکبر گنجی در برابر مقر سازمان ملل در نیویورک سازمان داده است، از همه ی ایرانیان مقیم آمریکا درخواست می کنم تا با حضور انبوه خود در این تحصن، به یاری زندانیان بشتابند، و برای آزادی آنان کاری انجام دهند. من هم به عنوان یک ایرانی که قلب اش با ایران و ایرانیان است،در سومین روز اعتصاب غذا(2 مرداد، 24 جولای) شرکت می کنم تا همراه شما صدای اعتراض مردم ایران را به گوش جهانیان برسانیم. باید دستها را در دست یکدیگر گذارد و در برابر ظلمت و تاریکی ایستاد.
ابراهیم حامدی( ابی)
23 تیرماه 1388


نامه شهیار قنبری درباره ی اعتصاب غذای در برابر سازمان ملل


من هستم، اما آزاد نیستم.
چرا که بال پرواز همه را، دیر زمانی است در سرزمین ام بریده اند.
آزاد نیستم چرا که زندانبان ،قافله سالار است.
آزاد نیستم چرا که قفس ساز، پر پروانه ها را سوزانده است.
آزادی شیدایان ایران، اما، شادا، که در برابرش ایستاده اند.
از اینجا که هستم، دستم را دراز می کنم به سمت آفتابی اکبر گنجی و دیگر روشنفکران و مبارزان هم سرزمین ام تا فریادشان در برابر سازمان ملل متحد، به گل بنشیند.
کاری کنیم که از 22 تا 24 جولای ، نیویورک از آن ما باشد.
به همه ی عاشقان رهایی ایران هم پیشنهاد می کنم که به این حرکت عاشقانه وصل شوند.
روزی نزدیک ، من و تو هم به آزادی خواهیم رسید. اگر که حتی یک پرنده ی دیگر در قفس ایران زمین، اسیر نباشد.
سبز باشید، سبز و آفتابی
شهیار قنبری

سه شنبه، 14 جولای 2009، اورنج کانتی، کالیفرنیا، امریکا

PRESS RELEASE

Hunger Strike in Support of the Iranian People
and
for the Release of Political Prisoners

Date: July 22-24

Location: United Nations Building, New York

Contact: (720) 317 1016 or .(JavaScript must be enabled to view this email address)

The people of Iran have, with their vast presence in the June 12 presidential elections, showed that despite the fundamental faults of the electoral system in Iran, they preferred to change their destiny by peaceful and democratic means. Unfortunately the government did not respect the right of Iranian citizens to effectively participate in determining their destiny. With widespread fraud, it violated this basic right of the Iranian people on a vast scale and blatantly unleashed massive repression against its own people. Even more regrettably, the government that emerged from the coup resorted to extreme and merciless brutality against the wave of peaceful protests and arrested a large number of political activists, intellectuals, reporters, and ordinary people, in violation of legal procedures, and dispatched them to solitary confinement. According to reliable reports, the detainees are subjected to various forms of extreme psychological and physical pressure to confess to crimes they have not committed.
In solidarity with the Iranian people’s Green Movement and condemning the widespread electoral fraud, the merciless repression of the popular protests, and the illegal arrest of hundreds of citizens and activists in Iran, we the undersigned are going on hunger strike between 22 to 24 June in front of the UN building in New York. We intend to have the voice of the long-suffering Iranian people to be heard. We ask the responsible members of the world community to demand the release of all the recent prisoners. Considering the alarming condition of the recent detainees, with their health and even lives in jeopardy, we demand they be visited by representatives of the General Secretary of the UN and immediately freed.
In addition, we the undersigned call on all our compatriots living in the United States to join this protest, meeting on the above-mentioned dates in front of the UN to declare their solidarity with Iranian people’s Green Movement during these dangerous and crucial days.

Signers:

1. Kazem Alamdari 2. Ali Banuazizi 3. Abdol-Ali Bazargan 4. Hossein Bashiriyeh 5. Mohammad Borghei 6. Hamid Dabashi 7. Reza Fani-Yazdi 8. Mansour Farhang 9. Nehzat Farnoody 10. Akbar Ganji 11. Fatemeh Haqiqatjoo 12. Nader Hashemi 13. Abdee Kalantari 14. Hossein Kamali 15. Mehrangiz Kar 16. Ahmad Karimi Hakkah 17. Mehrdad Mashayekhi 18. Ali Mirsepassi 19. Majid Mohammadi 20. Arash Naraghi 21. Ali Reza’I 22. Mostafa Rokhsefat 23. Ahmad Sadri 24. Mahmoud Sadri 25. Ebrahim Soltani 26. Nayereh Tohidi
—————————————————————
Supporters:

1.Ervand Abrahamian 2. Janet Afary 3. Taher Ahmadzadeh 4. Mehrzad Boroujerdi 5. Hassan Yousefi Eshkevari 6. Mohsen Ghaemmagham 7. Ali Keshtegar 8. Moussavi Khoeiniha 9. Mohsen Makkmalbaf 10. Reza Moini 11. Mohammad Reza Nikfar 12. Shahrnoush Parsipour 13. Ali Qodsi 14. Masoumeh Shafiee 15. Abdolkarim Soroush 16. Soheila Vahdati